بکر بن صالح می گوید: تَبْتُ إِلَی أَبِی الْحَسَنِ علیهم السلام أَنِّی اجْتَنَبْتُ طَلَبَ الْوَلَدِ مُنْذُ خَمْسِ سِنِینَ وَ ذَلِکَ أَنَّ أَهْلِی کَرِهَتْ ذَلِکَ وَقَالَتْ إِنَّهُ یَشْتَدُّ عَلَیَّ تَرْبِیَتُهُمْ لِقِلَّهِ الشَّیْ ءِ فَمَا تَرَی فَکَتَبَ علیهم السلام إِلَیَّ اطْلُبِ الْوَلَدَ فَإِنَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ یَرْزُقُهُم. در نامه ای به امام کاظم علیه السلام نوشتم پنج سال است که از بچه دار شدن خودداری می کنم و خانمم بچه دارشدن را ناپسند می شمارد و می گوید: تربیت او به سبب فقر، دشوار است. نظر شما چیست؟ حضرت علیه السلام برای من نوشت: فرزند بیاورید که روزی او با خداوند است. الکافی، ج6، ص3.